9 Φεβρουαρίου 2008

Μη χαθούμε

Την έψαξα γιατί μου είχε λείψει τόσο
που είχα ξεχάσει τη μορφή της
Την έψαξα σε μέρη γνωστά
που οι άνθρωποι αποφεύγουν
Την πλησίασα, την ένιωσα, αλλά μου ξέφυγε
σκόνταψα πάνω σε περαστικούς
Την έχασα κάτω από μια λάμπα που τρεμόσβηνε
και τράβηξε για μια στιγμή το βλέμμα μου
Τη ξέχασα μπαίνοντας στην παιδική χαρά
Τη θυμήθηκα βλέποντας πως δεν υπήρχαν παιδιά
Βρήκα τα ίχνη της σε ιδρωμένα τζάμια λεωφορείων
σε γεμάτα γραμματοκιβώτια και πεταμένα διαφημιστικά φυλλάδια
Η πόρτα ανοιχτή κι εκείνη εκεί
να κάθεται στα αγαπημένα μου σημεία
να ακούει τις αγαπημένες μου μουσικές
να ξεφυλίζει τις αγαπημένες μου εικόνες
να παρακολουθεί τις αγαπημένες μου ταινίες
Δεν την γνώρισα
Την ένιωσα ξένη
Μου είπε "Φεύγω"
Της είπα "Μη χαθούμε"

13 σχόλια:

Unknown είπε...

μοναξια?

sunday είπε...

Μη με ρωτάς, εσύ ξέρεις...

Marilou είπε...

Xanetai to talento?!
Iperoxoo
x

unlearn... είπε...

και τελικά χάθηκε...

sunday είπε...

Marilou, όλα χάνονται όλα βρίσκονται:P
Σ'ευχαριστώ

unlearn, και που πήγε;

ρΟ είπε...

χμμ...σε βρηκα.

sunday είπε...

χμμ... κι εγώ.

Aposperitis είπε...

όλα αλλάζουν... τα οικεία γίνονται ξένα και τα ξένα δικά σου.

"την ένιωσα ξένη"

είναι όμορφο να νιώθεις,
ακόμα και αν αυτά που νιώθεις
είναι ασχημα.

Γεωργία είπε...

Τίποτα δεν χάνεται γιατί στην πραγματικότητα ξέρεις πάντα πού να το ξαναβρείς...

Κανείς δεν χάνεται γιατί στην πραγματικότητα απλά απομακρύνεται. Άλλο αν δεν θες 'η δεν μπορείς να ακολουθήσεις, άλλο αν δεν σου αρέσει εκεί που πάει και δε θες να πας κι εσύ...

Το μόνο που κινδυνεύει να χαθεί, είναι η γνώση του πώς να επιλέγεις. Όσο μπορείς και επιλέγεις, δεν χάνεις ποτέ τίποτα.

poupoulenghe είπε...

Φεύγοντας, γύρισε να σε κοιτάξει!
Εσύ?

sunday είπε...

Όπως είπα και πιο πάνω, Γεωργία, όλα χάνονται κι όλα βρίσκονται.

poupoulenghe, την κοιτούσα καιρό... τη βαρέθηκα.

μαριάννα είπε...

sunday πολύ όμορφο ποίημα! Από τα καλύτερά σου! Πραγματικά εμπνευσμένο. Εύγε! Αυτό είναι το στυλ σου! Ταπεινή μου άποψη...

Χαιρετώ! ;)

oneiroparmenh είπε...

Το κοιτάω ώρα και προσπαθώ να καταλάβω τι εννοείς...

Μάλλον προς τη μοναξιά καταλήγω...

Αλλά όσο δεν καταλαβαίνω τι εννοείς, τόσο φαίνεται το πόσο υπεροχο είναι αυτό που έγραψες..

Αναζήτηση στα χαμένα