5 Ιουλίου 2007

Λεκές

Λεκές.
Ολοστρόγγυλος.
Με λίγες πιτσιλιές τριγύρω.
Βρώμικος.
Βρώμικος;
Ολοκάθαρος.
Συνηθισμένη παρεξήγηση.
Ότι τον περικυκλώνει είναι βρώμικο.
Ο λεκές αυτός είναι ολοκάθαρος.
Ο λεκές των δακρύων.
Αδύνατον να είναι βρώμικο ένα δάκρυ.
Είτε λύπης είτε χαράς.
Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσά τους.
Εκτός, ίσως, του χαμόγελου.

3 Ιουλίου 2007

Waterlessness. Απόπειρα ξελαμπικαρίσματος.

Τρελό ξενέρωμα χθες βράδυ.
Και μεγάλος σημερινός προβληματισμός.
Ίσως ηλίθιος, αλλά απόλυτα δικαιολογημένος.
Απόπειρα ξελαμπικαρίσματος.
Φούσκωμα ποδηλάτου και βουρ στην παραλία.
Ένταση.
Κρύα η θάλασσα. Πολύ κρύα.
Ακριβώς όπως μου αρέσει.
Αλλιώς θα έκανα ντους στο σπίτι.
Ξάπλωμα στην παραλία.
Η μπλούζα στο κεφάλι και τα μάτια κλειστά.
Χαλάρωση.
Και τσουπ στο μυαλό μου τα λόγια του Ρεμπώ.
Μου τα έστειλε σε μήνυμα ο "παππούς" πριν μέρες.
Ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που καταλαβαίνει.
Καταλαβαίνει τη διάθεσή μου για προβληματισμό, αναζήτηση και δημιουργία.
Αν υπάρχουν αυτά τα τρία.
Αν έχω σχέση μ' αυτά τα τρία.
«Ένας ύπνος ολομέθυστος στην αμμουδιά, αυτό αξίζει, και τ’ άλλα είναι κουραφέξαλα.»


Αφιερωμένο σ' αυτούς που με καταλαβαίνουν. Ελπίζω να καταλαβαίνω κι εγώ. Τουλάχιστον έναν...

1 Ιουλίου 2007

Απότομα

- Τι κάνεις ρε;
- Σκατά.
Άλλαξε η διάθεσή μου πολύ σήμερα.
Απότομα.
Μάλλον δεν κοιμήθηκα καλά.
Μάλλον σκέφτομαι πολύ.
Εσύ που είσαι χαμένος, ζεις;
- Ζω...
Απλά δεν πέθανα ακόμη.

Αναζήτηση στα χαμένα