όνειρα παλιά με ανθρώπους που είχες από χρόνια ξεχάσει, τώρα μπροστά σου στέκονται σα να τους είδες μόλις χθες. Και ψάχνεις την τούρτα γενεθλίων της γυναίκας που γιορτάζει αλλά δεν έχει φυσήξει τα κεράκια, γιατί είναι μεθυσμένη από νωρίς κι η φίλη της την παίρνει μακριά, να πιει έναν καφέ και να κοιμηθεί. Την βρίσκεις με το κεράκι αναμμένο, μα σου φωνάζουν, "Όχι, δεν είναι αυτή, η άλλη δίπλα" και απορείς βλέποντας τη σωστή τούρτα δέκα εκατοστά δίπλα με το κερί σβηστό κι ένα κομμάτι να λείπει. Η βραδιά τελειώνει με γνωστούς άγνωστους και στιχομυθίες "Τα λέμε αύριο". "Μπορεί να φύγω". "Ε, τότε από Δευτέρα", σα νά 'ταν φίλοι καρδιακοί και να τους έχεις λείψει και άλλες απορίες, "Γιατί νιώθω να είμαι σε ένα γάμο που δεν ξέρω το ζευγάρι, ποιος άλλος είχε γενέθλια απόψε και μπέρδεψα τις τούρτες και που σκατά εξαφανίστηκε η παρέα με την οποία ήρθα;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου