6 Αυγούστου 2007

Διακοπή διακοπών

Αν και σε διακοπές και μακρυά από υπολογιστές για καιρό, το σημειωματάριο στο τσαντάκι ήταν σωτήριο κατά φάσεις μικρής απομόνωσης και το χέρι μου έπιανε το στυλό χωρίς να το πάρω καν χαμπάρι. Αρκετά γράφτηκαν, αρκετά σβήστηκαν. Παραθέτω καλοκαιρινή γεύση.
Το νωρίς του μετά

Με τα ψιλά βότσαλα κολλημένα στο μάγουλό του
ατενίζει τη θάλασσα που χαιδεύει τις πατούσες του.
Τόσο γαλήνια,
με μια περίεργη υφή να δημιουργείται από τους μικρούς της χορούς.
Του θυμίζει το λάδι στο πιάτο με το νερό,
που έριχνε η μάνα του πριν χρόνια για να τον ξεματιάσει.
Όταν πίστευε.
Μάλλον ακόμα πιστεύει.
Αλλά δεν είναι σίγουρος σε τι.
Και δεν τον πολυνοιάζει.
Το μόνο που τον απασχολεί είναι τα άδεια μπουκάλια μπύρας που τον περιτριγυρίζουν.
Ο ήλιος που σηκώνεται πίσω από το μικρό νησάκι.
Το ελαφρύ αεράκι που γρατσουνίζει το αλατισμένο του δέρμα.
Κι ο πονοκέφαλος που τον τρυπάει.

6 σχόλια:

Unknown είπε...

πίστευε και μη, πάρε παυσίπονο...

Gaara είπε...

Θάλασσα, ήλιος, αεράκι και... πονοκέφαλος?
Μάλλον οι μπύρες φταίνε q:

proserpina είπε...

Λοιπόν, αυτό με την υφή της θάλασσας το παρατηρούσα κι εγώ προσφάτως: είναι εντυπωσιακό...αλλού ήταν σα λάδι και αλλού ήταν όλο πτυχές και γραμμώσεις, όπως το αποτύπωμα που αφήνει η παλάμη στην πλαστελίνη ή στον πηλό (πωωωωω τι είπα πάλι το νούμερο)

"το χέρι μου έπιανε το στυλό χωρίς να το πάρω καν χαμπάρι"->τί να σου πω παιδί μου, εύγε. Το 'χεις λέμε, το 'χεις το συγγραφικό. Εμένα στις διακοπές μου (στην τεράστια αυτή τρύπα στο χωροχρόνο, διάρκειας 3 ημερών) το μόνο που έπιανε το χέρι μου χωρίς να το πάρω χαμπάρι, ήταν το αντηλιακό. Άντε και το μπουκάλι με το νερό... χεεχεχ

sunday είπε...

Narita, καλύτερα άλλη μια μπύρα. :P

Gaara, ξενύχτι με μεθύσι και ο ήλιος στα μάτια μόνο σε πονοκέφαλο μπορεί να καταλήξει. :)

proserpina, άσε. Την έβγαλα στο πτερύγιο του δελφινιού πηγαίνοντας στη Σκόπελο (για να αποφύγω τη ρίψη μιας ενοχλητικής, την οποία δυστυχώς συνόδευα κατά κάποιο τρόπο, στη θάλασσα) και παρατηρούσα τις διάφορες υφές της. Όσο μαγική ήταν αυτή η συγκεκριμένη τόσο μαγικές και οι αλλαγές της ανάλογα την περιοχή, όσο και τα "μονοπάτια" των ρευμάτων.

Κοίτα, και το μπουκάλι αντηλιακού και νερού δεν είναι άσχημα. Απαραίτητα θα έλεγα σε μία παραλία. :D

abstract type of human είπε...

αν και πολύ καθυστερημένα...πίστη και άδεια μπουκάλια μπύρας; αλήθεια γιατί να σκοτιστεί κανείς για αυτά; και τα δύο φυσικώς ανακυκλώνονται ή μήπως όχι;
Ούτως ή άλλως αυτό που έχει σημασία είναι ένας ολομέθυστος ύπνος στην παραλία κ.ο.κ που έγραφε και ο Rimbaud και τον ανέφερες και εσύ σε ένα προηγούμενό σου κείμενο...ή μήπως όχι;

sunday είπε...

Ολομέθυστος δε λες τίποτα, αφηρημένε. Αν κατάλαβα καλά το τι εννοείς, ως προς την ανακύκλωση της πίστης, θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Δύσκολα αναθερμαίνεται αν αρχίσεις να τη χάνεις. Εκτός αν με την πίστη εννοείς πεποιθήσεις/ιδέες κλπ κλπ οπότε συμφωνώ.
Η ανακύκλωση μπύρας πάντως μια χαρά γίνεται. Ας είναι καλά το κατούρημα κι οι κάβες. :DD

Αναζήτηση στα χαμένα